Een fout feestje vol zang, dans en absurde sketches
Cola bij het ontbijt, te dure huizen zoeken op Funda of eindeloos kattenfilmpjes kijken. Iedereen heeft guilty pleasures, maar durven we er ook voor uit te komen? Schrijfster Roos Schlikker, die samen met Erris van Ginkel het scenario schreef voor Guilty Pleasures, zette met genoegen haar tanden in dit onderwerp: “Heimelijke genoegens zijn gewoon heel erg leuk. Mijn guilty pleasure is zanger John Denver. Nu mag iedereen het ook weten, ik kom er voor uit: daar moet ik van huilen. Gelukkig zit hij in de voorstelling, want ik ben vast niet de enige!”
Klamme handjes
Roos Schlikker is columnist (Het Parool) en schrijft eigenlijk al haar theaterwerk samen met cabaretier Erris van Ginkel. Hij ging net zo los op het thema als zij. Lachend: “Zeker, we hebben elkaar ook echt verrast. Met dit onderwerp mág het ook volledig uit de hand lopen, dus je peurt in de diepste krochten van je eigen rariteitenkabinet, waar je zelf stiekem wel eens van gefantaseerd hebt. Dan stuur je met klamme handjes een scène op.”
Het resultaat is een vrolijke avond theater, vol zang, dans, muziek, crosstalks en absurde sketches die zich afspelen op bijvoorbeeld kantoor of het schoolplein. Schlikker: “Juist op plekken waar je zo veel mogelijk normaal moet doen, zoals op kantoor, komt er bij mij een stemmetje in mijn hoofd dat zegt: ‘Wat als je nou iets heel raars roept’. Ik vind dat grappig, omdat het in een setting is waar het eigenlijk niet kan.”
Ondeugender
Actrices Kim Pieters (Meiden van de Herengracht, Wie is de mol?) en Peggy Vrijens (Smeris, Soof: een nieuw begin) kennen elkaar van de tv-serie Julia’s Tango en werkten daarna regelmatig samen, maar stonden nooit samen op het toneel. Ze zijn al vroeg bij het maakproces van Guilty Pleasures betrokken. Pieters: “Dit is een thema waar je heel veel kanten mee op kunt. Het spreekt meteen tot de verbeelding, want iedereen heeft wel een guilty pleasure.”
Vrijens: “Het wordt een beetje stouter dan de voorgangers, denk ik. Beetje ondeugender. En we willen graag, in elke stad waar we komen, de lokale guilty pleasures onder de loep nemen.”
Pieters vult aan: “We willen er ook wat dieper op in gaan: wat is nou een guilty pleasure en waarom noemen we dat zo?”
Eigen guilty pleasures
Vrijens: “Misschien bestaan guilty pleasures bijna niet meer, je mag er tegenwoordig gewoon voor uitkomen. Als je van André Hazes houdt, is dat geen taboe meer, maar cult. Ik kijk zelf heel graag naar pulp op de tv, een hele avond TLC, Say Yes To The Dress, Temptation Island of de realityseries van Barbie, dat soort dingen. Ergens toch een beetje fout…”
Pieters: “Ik ben een vreetzak. Ik zeg altijd: ik doe één sneetje, maar ondertussen kaan ik maar door. Ik schaam me er misschien niet voor, maar het is niet zo damesachtig hè?”
Feestje bouwen
De cast van Guilty Pleasures bestaat naast Pieters en Vrijens uit Ruben Anthony, Aylin Sezer en Milena Haverkamp. Vrijens: “Een hele leuke en aparte samenstelling, van een operazangeres tot een entertainer die heel goed kan zingen en dansen. Milena is naast actrice een begenadigd pianiste en violiste. Dus er zit heel veel muziek en talent in deze voorstelling. Ik denk dat iedereen in het publiek straks iemand heeft waarmee hij of zij zich kan identificeren.”
Pieters: “Ik hoop dat mensen zich na afloop wat minder schamen voor hun guilty pleasures. Verder gooien we er veel energie in, het is een dynamische voorstelling.”
Vrijens: “Ja, de energie ligt heel hoog. We zijn kapot na afloop. Al na het intro – een soort bombastische explosie van allerlei guilty pleasures – kun je me wegdragen. Het stikt trouwens ook van de flamingo’s en de eenhoorns die je afgelopen zomer op het water zag. Het wordt echt een vrolijke en gezellige avond.”
Pieters: “Ja, we hopen dat mensen met ons samen een feestje willen bouwen.”
